تب روماتیسمی (روماتیسم قلبی)

هرگاه در فرد مبتلا به ضایعه انسدادی نبض های زیر منطقه انسداد قابل لمس باشند هنگام ورزش این نبض ها از بین می رود و همین کیفیت غالبا یک تست ارزنده تشخيصی بشمار می رود. دومین اقدام در آزمایش بیمار گوش دادن مسیر آئورت و شرائین محیطی با استتوسکپ است. وجود یک صدای سیستولی یا صدای مداوم معمولا ناشی از انسداد یا تنگی در منطقه قبل از صدا است. وجود یک صدای مداوم نشانی از آنست که فشار دیاستولی در ناحیه زیر دست انسداد بسیار پایین است و گردش خون کولاترال کافی نیست.                    <

تظاهرات بالینی
شایع ترین علت ارتریوسکلروز مسدود کننده همان لنگیدن متناوب است باینصورت که نرسیدن خون کافی به عضلات مشروب شونده از انشعابات زیر دست منطقه تنگی به هنگام حرکت و فعالیت ورزشی باعث ایجاد دردهای کرامپ، احساس فشردگی، بی حسی و سستی یا خستگی شدید این دسته عضلات می‌گردد. میزان فعالیت ورزشی که باعث ایجاد درد می شود برای هر بیمار نسبتا ثابت است و این درد به محض استراحت از بین می رود. در معدودی از بیماران ادامه حرکت و راه رفتن ممکن است باعث از بین رفتن درد شود که در این حالت شاید از بین رفتن درد ناشی از کند کردن بلااراده سرعت راه رفتن باشد. لنگیدن متناوب در اثر گرفتگی عضلات پشت ساق پا شایعتر است زیرا ابتلای انسدادی شریانی رانی بسیار شایع است. معهذا در گرفتگی های مناطق بالاتر نظیر منطقه ائورتوایلیک نیز این عضلات بهنگام راه رفتن مجبورند بیشترین کار را انجام دهند. پیدایش درد در لگن، کفل، ران و پا نیز امکان پذیر است. بهرحال موضع بروز علائم مشخص کننده وجود ضایعه انسدادی در سطحی بالاتر است.

یکی از دیگر علائم مهم بیماری انسدادی شریان بروز درد بهنگام استراحت است. این درد هنگام استراحت نشانه وخیمی است و از این مسئله حکایت می کند که حتی گردش خون برای تأمین مختصر نیاز غذایی پوست هم کافی نیست. درد مذکور ممکنست محدود به یک یا چند انگشت پا باشد لیکن اکثر اوقات توزیعی در منطقه پوشش جوراب دارد. همین کیفیت توزیع کافیست که دریابیم درد مذکور ناشی از یک نوریت نیست. درد هنگام استراحت شبها شدت و تا اندازه ای در اثر سرد کردن پا یا قرار دادن پا دل وضعیت پائین بهبود پیدا می کند.
دیگر علائم ارتریوسکلروز مسدود کننده شامل سردی، بی‌حسی، پارستزی و تغییرات رنگ عضو مبتلا است.
در آزمایش بیمار دچار لنگیدن متناوب مشاهده می شود که نبض های شریانی در منطقه زیر دست ناحیه ابتلا ضعیف شده‌اند یا وجود ندارند.نبض پشت پایی ممکنست به بطور مادرزاد در بیش از ۱۰ درصد افراد وجود نداشته باشد و نبض تی بیال خلفی در ۲درصد افراد و این هر دو نبض در ۵/۰ درصد افراد وجود ندارد.

&

پاتوفیزیولوژی بیماری عروق محیطی:

علائم و آثار بالینی ناشی از نرسیدن اکسیژن کافی به بافت‌های زیر دست منطقه انسداد در اثر کمی گردش خون یا فشار خون در این منطقه بهنگام استراحت یا ورزش است. برای آنکه کاهش گردش خون بهنگام استراحت موجب ناراحتی نگردد لازم است ۷۰ تا ۹۰ درصد مقطع رگ گرفتگي پیدا کرده باشد لیکن بهنگام حرکت و فعالیت ورزشی یک گرفتگی ۶۰ درصد ممکن است برای ایجاد علائم کافی باشد. میزان تنگی بحرانی شریان که باعث کاهش گردش یا فشار خون می شود تابع سرعت گردش خون و در نتیجه تابع مقاومت محیطی عروق است. از این قرار طول منطقه تنگی اثر کمتری از این نظر دارد. عواملی که روی مقاومت محیطی اثر دارد ذیلا مورد بحث قرار گرفته اند. در بیمارانی که تنها هنگام ورزش دچار علائم ایسکمی می‌گردند ممکن است گردش خون عضلات پشت ساق پا به هنگام استراحت در حد کفایت باشد. معهذا در همین افراد به هنگام ورزش ممکن است جریان خون در منطقه متوقف یا بیش از حد معمول کند شود. در حقیقت کاهش گردش خون منطقه زیر انسداد خود سبب می شود که انقباض عضله به هنگام ورزش با فشار بیشتری بر روی شریان باعث بسته شدن یا تنگی بیشتر شریان گردد. همچنين در صورتی که عروق ناحیه زیر دست اتساع کامل پیدا کنند (هیپرمی واکنشی) باز هم گردش خون در آنها خیلی کمتر از طرف سالم خواهد بود.

هر چند در ایجاد مقاومت محیطی یک سیستم، کلیه عروق آن سیستم دخالت دارند لیکن ارتریولها و اسفنکتر های پیش کاپیلری در ايجاد این مقاومت اهمیت بیشتری دارند. مقاومت عروق از یک طرف تابع فعالیت رفلکسی سیستم سمپاتیک و از طرف دیگر تابع متابولیت های متسع کننده عروق است که بطور موضعی تشکیل می‌شوند. فعالیت سیستم سمپاتیک در اثر عواملی چون سرما ممکن است برای عضو دچار ایسکمی زیان آور باشد. از بین بردن این فعالیت انقباضی در یک اندام انتهای باعث اتساع عروق آن اندام می‌شود. عروق عضلات مخطط نیز در اثر فعالیت سمپاتیک تحت تاثیر قرار می گیرند لیکن این است بهنگام حرکات ورزشی عضله بسیار محدود است زیرا در این هنگام عضله به تولید متابولیت های متسع کننده عروق می‌پردازد. تغذیه مناطق زیر دست ناحیه تنگی یا انسداد معمولا از راه عروق کولاترال تأمین می شود. اکثر این عروق کولاترال بطور طبیعی و قبل از بروز ضایعات مسدود کننده وجود دارند لیکن تا زمان پیدایش قابل توجه مورد استفاده قرار نمی‌گیرند تعدادی از عروق کولاترال نیز بعد از انسداد حاد شریان بوجود می&